ارزیابی نقش اقلیم آسایش در توسعه گردشگری استان زنجان با استفاده از شاخص اقلیم گردشگری(tci)

یکی از نیازهای مهم گردشگران آگاهی از شرایط مناسب اقلیمی منطقه مورد بازدیدشان می باشد. به همین منظور در برنامه ریزی های توسعه گردشگری، اقلیم و میزان تاثیرگذاری عناصر اقلیمی همچون دما، رطوبت، تابش، بارش و باد در شکل گیری شرایط آسایش گردشگران باید مورد بررسی قرار گیرد. در حقیقت وقتی شرایط اقلیمی یک مقصد گردشگری با رضایت و آسایش گردشگران همراه باشد می توان گفت که آن منطقه از اقلیم گردشگری مطلوبی برخوردار است. شاخص آسایش اقلیم گردشگری میکزکوفسکی(1985) روشی است برای ارزیابی اقلیم جهت فعالیت های گردشگری. این شاخص با استفاده از پارامترهای میانگین حداکثر ماهانه دمای روزانه، میانگین دمای روزانه، حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی روزانه، بارش، کل ساعات آفتابی و سرعت باد بیان می کند که ترکیب عناصر اقلیمی در یک مقطع زمانی آیا برای گردشگران و مسافران و یا حتی بومیان یک منطقه مناسب می باشد یا نه. در این تحقیق شرایط اقلیم گردشگری استان زنجان با استفاده از شاخص آسایش اقلیم گردشگری(tci) میکزکوفسکی و با بهره گیری از داده های اقلیمی4 ایستگاه هواشناسی سینوپتیک به صورت ماهانه محاسبه و مقادیر آن بدست آمد. برای محاسبه شاخص اقلیم گردشگری 5 زیرشاخص شامل: شاخص آسایش روزانه، شاخص آسایش24ساعته، میزان بارندگی، ساعت آفتابی و متغیر باد را مورد اندازه گیری قرار دادیم. پس از مشخص شدن مقادیر شاخص اقلیم گردشگری، اقدام به تهیه نقشه های پهنه بندی اقلیم گردشگری درسطح استان بصورت ماهانه گردید. نتایج حاصل از این تحقیق، شرایط اقلیم گردشگری استان را بین محدوده 50 تا 100 قرار می دهد، این مقادیر شرایط گردشگری قابل قبول تا ایده آل را در سطح استان نشان می دهند. بطوری که شرایط گردشگری در ماه های دی و بهمن، قابل قبول تا خوب. در ماه اسفند، قابل قبول تا خیلی خوب. در ماه فروردین، خوب تا عالی، در ماه های اردیبهشت و خرداد، عالی تا ایده آل. در ماه های تیر، مرداد و شهریور، عالی تا ایده آل. در ماه مهر، عالی و در ماه های آبان و آذر، خوب ارزیابی گردید.